| home | o nama | istorija KPJ-SKJ | Josip Broz Tito | literatura | arhiva | prilozi | linkovi |

 

 

OPERACIJA «PETAR PAN»

 

Opsesija destabilizacijom zemlje i uništenjem Revolucije 60-tih godina prošlog veka imala je jedno od svojih najmrskijih poglavlja u takozvanoj operaciji «Petar Pan». Preko nje je 14.000 kubanske dece - uz korišćenje prevare kao oruđa- bilo odvojeno od svojih kuća i prebačeno u SAD.

 

Američke specijalne službe su proizvele i svuda raširile glasine da bi Revolucionarna vlada roditeljima oduzela roditeljska prava vezano za obrazovanje i brigu o njihovoj deci. Uz pomoć vlada SAD zamišljena je i sprovedena jedan kriminalna operacija prebacivanja kubanske dece na njihovu teritoriju, primorane da otputuju bez pratnje roditelja.

 

Operacija «Petar Pan» je, u zapadnoj hemisferi, bila najveći zabeležen manevar manipulacije decom u političke svrhe i jedna od najtužnijih epizoda u istoriji kubanske emigracije prema SAD. Mnoga od te dece su poslata na usvajanje, u sirotišta, pa čak u popravne domove za mlade prestupnike iz 35 država Unije.

 

Organizatori makijavelističkog plana su dugo vremena uspevali da zadrže u tajnosti svoje metode, sredstva i ciljeve, sakrivajući od javnog mnjenja sve informacije vezane za naizgled «humanitarnu» aktivnost, a u suštini jednu od najzlokobnijih tajnih operacija i psihološkog rata koje su izvršile američke tajne službe.

 

Koristeći za promociju i propagandu operacije usluge ilegalnih prenosa Radio «Swana», radio stanice vlade SAD, počeli su da od 26. oktobra 1960 g. prevarom objavljuju delove jednog lažnog i nikad smišljenog «zakona o roditeljskim pravima», koji je tobož izdala vlada u Havani.

 

Tokom više dana se preko pomenutog radija i drugih sredstava informisanja u službi SAD vršila žalosna propaganda u vezi eventualne ekspropiacije dece. Ponavljane su poruke brižljivo smišljene da utiču na kubanske porodice, podstičući u nekima od njih neosnovani strah da ih ne izgube.

 

Monsinjor Brajan O. Velš, paroh crkve Svetog srca, koja je tada pripadala biskupiji iz Majamija, duboko povezan sa tvrdoglavim i agresivnim sektorima kubanske emigracije u tom gradu, bio je javni organizator operacije «Petar Pan».

 

Otac Velš je preko «Catolic Welfare Bureu», od saradnika i zaposlenih formirao osoblje koje je bilo zaduženo za viziranje, prihvat na aerodromu i raspored po različitom ustanovama stvorenim u tu svrhu na Floridi i drugim mestima u zemlji, malih žrtava surovog migracionog manevra. U događaju bez presedana američki Stejt Department je preneo na versku vlast ovlašćenje da izdaje vize waiver (viza koja se ne stavlja u pasoš) svoj kubanskoj deci od 6 do 16 godina.

 

Prvo petoro dece koja su otputovala preko operacije «Petar Pan», stiglo je u Majami 26. decembra 1960 g., u 4:30 po podne, letom 422 Pan Amerikena.

 

Bilo je surovo iskustvo sa kojim su se suočila ta deca, u mnogim slučajevima još mala, koja su morala da napuste svoju zemlju i svoje porodice da bi živela u često nepovoljnim uslovima. Prijavljeno je stotine slučajeva njihove zloupotrebe od strane staratelja i učitelja koji su im bili dodeljeni. Svedočanstva mnogih od njih, danas odraslih osoba, previše rečito govore o njihovom osećanju usamljenosti i napuštenosti. Mnogi su mislili da ih roditelji ne vole.

 

Situacija je za sve postala još teža posle Oktobarske krize oktobra 1962 g., kada su funkcioneri američke vlade odlučili da zaustave emigraciju da bi povećali pritisak na ostrvo. Više od polovine te dece izvedene iz zemlje kroz operaciju «Petar Pan», moralo je da pretrpi teške godine razdvojenosti, a u većini slučajeva ponovni susret je bio jednostavno nemoguć.

 

 
 
 
     

Web magazin KOMUNISTI    Optimizovano za rezoluciju 800x600. CP 1250.