KOREJSKA NARODNA ARMIJA-STOŽER SOCIJALIZMA NA ISTOKU

Prema ocenama korejskih ali i stranih analitičara ideološka osposobljenost vojnika DNR Koreje spada među najveće u svetu. Korejski vojnici odgajaju se u duhu socijalističkog patriotizma i proleterskog internacionalizma, u duhu ideja Marksa i Lenjina i značajne idejne zaostavštine generalisimusa Kim Il Sunga, lidera korejske revolucije.

U izgradnji efikasne odbrane zemlje DNR Koreja značajnu pažnju pored vojne obučenosti i opremljenosti nedvosmisleno posvećuje ideološkom vaspitanju svakog pripadnika oružanih snaga. To je važna činjenica koja razlikuje KNA od vojski drugih zemalja.

U jeku 90-tih godina prošlog veka kada je imperijalizam slomio evropski socijalistički blok i pokrenuo novi agresivni talas protiv socijalističke borba i visoka svest, svakodnevni rad i napori u očuvanju slobode i nezavisnosti DNR Koreje u potpunosti su prikazali visoku ideološku svest i duhovnu snagu pripadnika KNA, njihovu volju i spremnost da podele sudbinu sa revolucijom, otadžbinom i socijalizmom.

U tom pogledu KNA je dijametralno suprotna vojskama drugih zemalja. Obično u drugim zemljama nisu uzeti u obzir ideološko i duhovno stanja vojnika i njihovo raspoloženje. Vojne elite tih zemalja svode mobilizaciju vojnika na bazi prostih interesa, pre svega finsiskih, stoga ne čudi što značajan broj vojnika SAD potiče iz siromašnijih slojeva društva. Njihovo učešće posledica je borbe za preživljavanje a ne vere u „demokratsku misiju“ svetskog žandarma kao što je SAD.

SAD su okupirale Irak, a 30% američkih vojnika naoružani do zuba najnovijim tehnologijama pati od različitih oblika „vjetnamskog sindroma“.

To potvrđuje da je ideološko, revolucionarno obrazovanje vojnika važnije od od vojne opreme. Vrhovni komandant KNA drug Kim Đong Il je naglasio da je sukob s neprijateljem -  sukob vojne ideologije, vojna moć ima granice, a ideologija ima snagu atomskih bombi.

Bivši sovjetski ministar odbrane Dmitrij Jazov u članku objavljenom u ruskim novinama napisao da je u materijalnom pogledu Sovjetski Savez bio je snažan, ekonomski i vojno. „Bili smo ponosni da vojska ima u svojim redovima 3 miliona ljudi, naoružanih modernim prvoklasnim oružjem i vojnom opremom, ali se SSSR raspao bez plamena, bez ispaljenog metka u obranu socijalističkog sistema, i izgledalo je sve kao miran način urušavanja socijalističkog sistema, koji se nije uspeo odrćati. To je bilo duboko povezano s ideološkim i propagandnim ratom sa Zapada i buržoaske  ideološke ekspanzije među sovjetskim oružanim snagama“.

Slom socijalizma u SSSR  i među istočno-evropskim zemljama bio je i posledica produra buržoaskih shvatanja i raznim ne-socijalističkim pojavama koje su dovele do toga da su vojske socijalističkih zemalja zatajile i izgubile sposobnost da prepozbnaju neprijatelje zemlje, slobode i socijalizma i ustanu u njegovu odbranu.

Vrhovni komandant KNA drug Kim Đong Il izjavio je da je moć oružja snaga vjerovanja, da oružje koje nema ideologiju običan štap.

Uz jačanje političke i ideološke moći KNA, DNR Koreje je mudro sprovodila politiku jačanja svojih vojnih i tehnoloških moći. Ideološki i moralni odgoj vojske bili su garant uspešnog izvršavanja vojno-tehničkih poslova i jačanja borbene gotovosti vojske.

Vojna nauka je snagu savremene armije podelila u tri sfere- logističke snage, ljudski resursi i duhovnu snagu. Upravo vrhovni komandant drug Kim Đong Il smatra jednim od glavnih oslonaca svake armije njenu ideološku svest kombinovanu sa savremenim tehničkim dostignućima i bogatom iskustvu.

Nakon lansiranja 1998. Godine rakete Kvanmenson-1 Amerikanci i Japanci u strahu od jačanja oružanih snaga KNA podigli su novu hajku na DNR Koreju preteći novim sankcijama i orućanom odmazdom. Američka administracija sazvala je u tajnosti sastanak sa vrhunskih vojnih stručnjaka na kome su iznošene procene o spremnosti vojnih snaga SAD da učestvuje u novom Korejskom ratu. Iznesena je procena da je potrebno dodatnih 1,9 milijardi dolara za vojni buđet za pokretanje ovakve krvave avanture.

Tadašnji predsednik Klintom poznat po vojnim intervencijama na Balkanu zvanično je davao podršku agresivoj politici Južne Koreje tvrdeći da su SAD spremne na svaku akciju da zaštite SAD i svoje prijatelje, bolje reći, satelite. Ovoj anti-DNR Korejskoj koaliciji prišao je i Japan. Sastavljen je "Operativni plan 5027-98" o mogućoj vojnoj akciji protiv DNR Koreje. Agresivni "Operativni plan 5027-98" sadrćao je planove da SAD i Južna Koreja izvrše preventivni udar na DNR Koreju u pet faza i DNR Koreja stavila u tabor  zemalja koje svoj sistem temelje na liberlno-demokratskim načelima koje diktira SAD.

Činilo se da SAD spremaju udar na DNR Koreju. Ipak vojni stratezi i stručnjaci SAD, Južne Koreje i Japana morali su odustati od direknog rata kao što je bio rat u Iraku jer su bile suočene sa neprijateljom čije je oružje bilo ojačano ideološkim vaspitanjem i visokim socijalističkim patriotizmom.

Američki mediji pisali su da DNR Koreja spada među prvoklasne vojne sile i da je to snažan bedem zbog koga se koalicija oko SAD ne usuđuje da za razliku od napada u Persiskom zalivu ili na Balkanu krene u vojnu intervenciju.

Zahvaljujući politici opštenarodne odbrane zemlje oličenoj u politici druga Kim Đong Ila –Songun DNR Koreja postala je danas neosvojiva tvrđava koja odvraća od rata svakog eventualnog agresora, svakog ko se drzne da ugrozi mir, prosperitet, slobodu i nezavisnost socijalističke DNR Koreje.

K.M.