|
Dan nad svim danima
(“Devedeset godina od nastanka Jugoslavije” – 30.11)
Teško je danas pisati o divovskoj ideji
jugoslovenstva dnevno političkim rečnikom i u dnevno političke
svrhe. Hteo pisac ili ne izostanu neke važne stvari.
Neverovatno zvuči da u nastanku Demokratske federativne
Jugoslavije S.Vasović ne spominje najvažniju stvar – NOB. U
NOB je prvo stvoreno šest nacionalnih država a onda
zajednička drzava DFJ (FNRJ,SFRJ) 29.11.1945. Nije vođen samo
građanski
rat, koji je okončan “pobedom revolucije” i “totalitarnom
vladavinom komunističke partije”. To je teza poraženih
domaćih izdajnika u službi nemačkog, italijanskog, bugarskog
i mađarskog okupatora. Za KPJ je borba protiv okupatora
bila dominatna strategija. Poraz okupatora kao glavni cilj
NOB je ostvaren. “U paketu” s okupatorom našla se i naša
građanska klasa i građanske partije, jer su se spanđale s
njim, pomagale njegove ratne napore i bogatile se na
prolivanju krvi sopstvenog naroda.
KPJ je i formalno došla na vlast na prvim
istinski demokratskim, višestranackim izborima za
Ustavotvornu skupstinu 11.11.1945 ( pravo glasa kod nas po
prvi put su dobile žene dakle skoro 50 odsto birača),
nanoseći katastrofalan poraz građanskim partijama, od kojega
se one nisu nikada oporavile. Izbore su bojkotovale najjače
građanske partije (DS i druge), bojeći se debakla. Od tada
je KPJ na svim parlamentarnim izborima (do razbijanja
Jugoslavije 1991.) dobijala mandat naroda da vodi zemlju.
KPJ nije krila da u zemlji vlada diktatura većine nad
manjinom. Cilj je bio zaštita tekovina NOB i revolucije od
povratka na staru vladavinu građanskih partija i monarho
fašističku diktaturu (1929) u kojoj su, posle zabrane rada
KPJ i radničkih sindikata (1920), njihovo članstvo i
imovina i fizički uništavani.
Sve su države, i kapitalističke i komunističke,
totalitarne i silom brane uspostavljeni društveno -
ekonomski sistem. Taj “ideološki rat” i danas besni planetom.
Među njima je i jedna bitna razlika: kapitalizam sebe smatra
večnim, a komunizam sebe vidi kao etapu ka sistemu uduženih
proizvođača, na čemu je SFRJ do svog tragičnog kraja najviše
učinila – samoupravljanje, nacionalna ravnopravnost i
nesvrstanost.
Stevan Mirković, predsednik Centra Tito
|
